مطلبی ديگر در باره ی عکاسی

يک رسانه تا چه حد اجازه دارد تا در زندگی فردی افراد نفوذ کند؟ اين سئوالی است که سال ها ذهن هنرمندان و منتقدان هنر و رسانه ها را به خود مشغول کرده. در ابتدای هزاره ی سوم ميلادی به موازات بحث دموکراسی خواهی و خواست افراد برای رعايت حقوق شهروندی، بحث کنترل شکل گرفته است که به صورت قدرتمندی فضا را برای فرديتی امن و احساس آسايش تنگ کرده است.ادامه ی مطلب را اينجا بخوانيد.

Andrew Wyeth

Andrew Whyet is one of the most impressive contemporary American painter who lives in the U.S.

his paintings are too similar to Photography...Have a short look to this link...

شعری‌از شمس لنگرودی

چگونه درختان را آب داده‌اند

كه جای میوه، تخم كفتر بار می‌دهد

چگونه خیابان‌ها را جارو كرده‌اند

كه كسی دیگر در خیابان‌ها پیدا نیست

چگونه به من گفته‌اند

چهار شعر دیگر اگر بنویسم

می‌آیی

و كسی‌اكنون می‌گوید

باید برگردم

و ابتدای همین شعر‌ها با تو قراری بگذارم

اما پاك نمی‌كنم این شعر‌ها را

خلاصه شبی یا روزی می‌آیی

و بسا

از تخم پرنده‌ای سیمرغی درآید

و حكایت منطق‌الطیر عطار را بگوید

كه چگونه سی‌ مرغ پریشان به مرغ نمونه بدل شدند

اما ما

یكی بودیم و این‌همه تكثیر می شویم

شمس لنگرودی

دنیایی را از ویرانه‌ها خلق كردن

دنیایی را از ویرانه‌ها خلق كردن

این منم

این‌عكسی است كه توسط لی‌لی خانم به خوبی‌گرفته‌شده، از عكاسی در حال عكس گرفتن. همواره دوست‌دارم با ابهام و مه و سایه روشن بازی كنم. این دلیلی است بر نا واضحی

این‌دفعه گفتگوی خودم با بهمن جلالی

تا كی؟

نوشته‌ی لی‌لی فرهادپور را در مورد انتخابات می‌پسندم هرچند كه به كسانی‌ كه رای نمی‌دهند احترام می‌گذارم. مطلب او را در اینجا بخوانید

در وصالت چه‌را بياموزم ؟

در فراغت چه‌را بياموزم ؟

يا تو با درد من بياميزی

يا من از تو دوا بياموزم

می گريزی ز من که نادانم

يا بياميز يا بيا موزم...

این هم یك عكاس دیگر

سربخشیان و دیكتاتوری مولف