برای چشمان تر فسانه ی نيما

دختر راههای دور

دختر سفرهای غريب

دل نازکت را

چشم ترت را و دستان آهنگين ات را

چنان در ديار دور نشانده ای

که نفسم در خيال اينهمه راه نا پيموده

ايهنمه گذرگاه تنگ

اينهمه غربت می ميرد

امشب را

به رويای من ميهمان باش

سکوت فدريکو گارسيا لورکا

سکوت

بشنو، بشنو، کودکم، سکوت را

سکوتی که موج می‌زند.

سکوتی، که در آن پَر می‌زنند درّه و پژواک. و به‌زمين می‌افکند همه پيشانی‌ها را.

ترجمه ی خسرو ناقد

گلستان ها

به منزل تاريخی گلستان ها -همان خانه ی خيابان دروس- که وارد شدم لحظه ای حس کردم که کاوه گلستان را خوب خوب می شناسم. تمام مدت شعری را که درلحظه ی شنيدن خبر فوت کاوه گلستان شنيدم تکرار می کردم تادوباره از حيات کودکی های کاوه عبور کردم: دوش چه خورده ای دلا، راست بگو نهان نکن چون خموشان بی گنه، روی بر آسمان نکن باده ی خاص خورده ای؟ نقل خلاص خورده ای؟ بوی شراب می زند، خربزه در دهان مکن

گفتگو با عكس

دكتر مرتضی قاسم پور استاد ایرانی دانشگاه كلن در جلسه ی عكس و گفتگو سخنرانی بسیار شیرینی داشت. برای خواندن خلاصه ی مطلب اینجا را بخوانید

آه

می خواستم آفتاب باشم... و

مولوی

...از رقص كلمات هر پوستری شعفی می جهد كه مستت می كند و به رقصت وا می دارد