سکوت
بشنو، بشنو، کودکم، سکوت را
سکوتی که موج میزند.
سکوتی،
که در آن پَر میزنند درّه و پژواک.
و بهزمين میافکند
همه پيشانیها را.
ترجمه ی خسرو ناقد
skip to main |
skip to sidebar
نوشته های روزانه، شعر و داستان
