شهيدان
برخاستند
بی دست و بی کالبد
و خاکسترِ قلب های پاره پاره را
کفِ دست آوردند
باد می ريخت
خاطراتشان را
باران پاک می کرد
ردِ پای گورهای مفقودِ ديروز را
زمين
نفس می کشيد
و فواره ها
عروج می کردند
به آسمانی که
بن بست بود
و ما نتوانستيم بخوانيم
بليطِ مقصدِ برخاستگان
سرابِ کدام بزرگراهِ ابديت بوده
ما فقط خوانديم
پر، پر، پرواز کردند
و ندانستيم
با کدام طياره
پروانه
16 خرداد 1389
