زورق کاغذی توام
رها کن مرا در دریای چشمانت
ببین چطور بادبان برافراشته
به استقبال توفان می روم
ببین چه آهسته
غرق می شوم
پروانه
18 اسفند 1388
skip to main |
skip to sidebar
نوشته های روزانه، شعر و داستان
About Me
Blog Archive
-
▼
2010
(107)
-
▼
March
(20)
- پنجره را که می بندیچه فايده از پنجره امکه رو به ...
- باران اشک توست که بر گونه هايم می نشيند تو که مر...
- تو بودیکنار دريا قدم می زدیو مرغان دريايی از آبی چ...
- هر ضربه ای که می زندآن قلبِ خسته جشنی است برای م...
- شماره ی هفده
- به من بگوتو که با بال هاتآسمان را ورق زدیدر مهتاب...
- ماهی، ماهیِ قرمزِ تُنگ شيشه ایچه نشسته ای در اين ...
- ما
- بهار من
- اين مرگ است برادرکه پشت در به انتظار نشستهو نمی شن...
- شعری از مارگوت بیکل
- نامه ای به تو
- سکوتِ تو
- نام دیگر تو
- شباهت
- زورق کاغذی توام رها کن مرا در دریای چشمانت ببین چط...
- بوسه
- به جان طلبیدی ام تا شیره ی جانم بستانی رفاقت از ا...
- در چشمان تو بهاری رقصانم - مست رقصی بی پروا - و ...
- بازی
-
▼
March
(20)